To kolejna wystawa przygotowana w rzeszowskim muzeum przez Marię Stopyrę, jak sama oblicza - już 20. w jej dorobku. Tym razem ta zdeklarowana miłośniczka malarstwa sięgnęła do muzealnych magazynów, by wydobyć z nich prawdziwe perełki sztuki rzeźbiarskiej. Rzeźby te nie imponują rozmiarami, są niewielkie, za to zachwycają artyzmem i kunsztem wykonania.
'Rzeźba na przestrzeni wieków. Kształt - forma - funkcja - symbol' to ekspozycja prezentująca ponad 50 dzieł pochodzących ze zbiorów Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Okręgowego w Tarnowie, Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu i Muzeum Okręgowego w Rzeszowie.
Na niewielkiej rozmiarami wystawie udało się stworzyć syntetyczną i wieloaspektową prezentację rzeźb powstałych w ciągu wieków. Są tu dzieła sztuki nowożytnej od XVII stulecia, rzeźby a la antica z końca XVIII stulecia, poprzez dziewiętnastowieczne kopie i interpretacje starożytnych kompozycji oraz dzieła inspirowane sztuką antyczną, empirowe wizerunki, a także rzeźby z XIX wieku, dzieła epoki modernizmu i prace z dwudziestolecia międzywojennego ubiegłego wieku.
- Wystawy rzeźb są rzadkie, są bowiem znacznie trudniejsze w przygotowaniu. Rzeźby są ciężkie, ale delikatne, bardzo łatwo je uszkodzić - mówi Maria Stopyra. Zdecydowała się zajrzeć do zasobów okolicznych muzeów, bo są w nich przykłady pięknych rzeźb, które nigdy dotąd nie miały szansy na ekspozycję. Przy okazji tej wystawy zostały poddane konserwacji.
Tematyka rzeźb na rzeszowskiej wystawie jest różnorodna: portrety, kompozycje religijne i mitologiczne, dzieła niosące treści symboliczne oraz varia.
Wystawiono grupy rzeźbiarskie i posągi, popiersia wybitnych osobistości, m.in. Cycerona, Seneki (powyżej), Napoleona Bonapartego i cesarza Franciszka Józefa (poniżej).
PATRYK OGORZAŁEK
A także nieznanych modeli, wykonane m.in. w: marmurze, alabastrze, drewnie, biskwicie, terakocie, porcelanie, fajansie, odlane w brązie, gipsie.
PATRYK OGORZAŁEK
Wystawę otwierają najstarsze zabytki sakralne z XVII w., m.in. putta z zachowaną oryginalną polichromią.
PATRYK OGORZAŁEK
Jest też piękny alabastrowy Chrystus na krzyżu z XIX w.
PATRYK OGORZAŁEK
Wśród dzieł wyjątkowo piękne i zarazem cenne są dwa klasyczne posążki Francesco Massimiliano Laboureura, który jest zaliczany do rzeźbiarzy kręgu A. Canovy, przedstawiające Junonę i Cererę (po lewej). W niedużym kawałku twardego marmuru Laboureur z niewiarygodną precyzją wykuł fałdy materiału, układające się w fałdach na prześwitującej spod niego sylwetce ciała.
Środek sali zdobią dwa urocze marmurowe amorki śpiące na muszlach. Te efektowne przykłady XIX-wiecznej rzeźby ogrodowej wyszły spod dłuta Wiktora Brodzkiego, polskiego rzeźbiarza wykształconego w Petersburgu, który działał i zdobył sławę w Rzymie.
Centralne miejsce wystawy zajmuje fajansowa grupa figuralna - Apollo i Trzy Gracje, pochodząca z Neapolu z pocz. XIX w. Kobiece postacie zostały uchwycone przez nieznanego artystę w tańcu.
Z II połowy XIX w. pochodzi marmurowe popiersie roześmianej od ucha do ucha kobiety - to bardzo rzadkie przedstawienie ujęło autorkę wystawy - dlatego umieściła ją na ekspozycji.
PATRYK OGORZAŁEK
Uwagę zwracają dwie przechylone głowy zamyślonych lub śpiących kobiet o pięknych rysach twarzy. To rzeźby z I połowy XX w. autorstwa Henryka Hochmana, utalentowanego artysty żydowskiego pochodzenia, który kształcił się w Paryżu, w pracowni Auguste'a Rodina. Wpływy tego wybitnego rzeźbiarza widać zresztą wyraźnie na dwóch pracach Hochmana w rzeszowskim muzeum - noszą one nazwy 'Sen' i 'Studium kobiety' (na zdjęciu widoczne po prawej stronie sali). W czasie II wojny światowej dzięki pomocy zaprzyjaźnionego lekarza z Wieliczki Hochman ukrył się w leśnej ziemiance, gdzie mógłby spokojnie przeżyć wojnę, jednak postanowił podzielić los swoich współwyznawców i sam udał się do getta w Bochni. Został rozstrzelany pod Baczkowem w czasie jednej z akcji likwidacyjnych getta. Jego rzeźby są bardzo cenne, bo zachowało się ich bardzo niewiele.
Jedna z ostatnich rzeźb na wystawie w rzeszowskim Muzeum Okręgowym to gipsowe popiersie młodej kobiety autorstwa Olgi Niewskiej z XX w. Również i jej rzeźb pozostało po wojnie niewiele, bo we wrześniu 1939 roku jej pracownia spłonęła podczas pierwszych nalotów na Warszawę.
Kto nie zdecyduje się na wizytę na wystawie przed zakończeniem remontu ulicy 3 Maja, będzie miał okazję np. podczas tegorocznej Nocy Muzeów.
Wystawa będzie otwarta do końca maja 2017 roku.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
![Tak będzie wyglądała Wisłokostrada w Rzeszowie [WIZUALIZACJE]](https://bi.im-g.pl/im/b9/a3/14/z21639609K,Tak-bedzie-wygladala-Wislokostrada-w-Rzeszowie--WI.jpg)
Wszystkie komentarze