11 prac dyplomowych studentów architektury Politechniki Rzeszowskiej można oglądać w budynku wejścia do podziemnej trasy turystycznej. Opiekunem studentów jest dr hab. inż. Marek Gosztyła, prof. PRz.
PATRYK OGORZAŁEK
To propozycje rozwiązań m.in. dla terenów nad zalewem w Rzeszowie, pomysł wybudowania Centrum Promocji Podkarpacia z elewacją pokrytą zielenią na placu Balcerowicza, czy fantastyczny projekt adaptacji starej lokomotywowni przy ul. Kochanowskiego. Ale prace dotyczą nie tylko Rzeszowa. Są także rozwiązania dla miejsc w Warszawie, Przemyślu, Jaśliskach, czy Szczebrzeszynie. Wystawę można oglądać do 21 lipca w godz. 10-18.
To projekt mgr inż. arch. Martyny Kaszyk, pomysł na adaptację kolejowego zespołu poprzemysłowego z połowy XIX wieku, znajdującego się przy ul. Kochanowskiego w Rzeszowie. Na początku autorka planowała się skupić na adaptacji istniejącej lokomotywowni. - Ale to kompleks, nie da się go rozdzielić na części - mówi.
PATRYK OGORZAŁEK
Opracowanie obejmuje więc modernizację starej, istniejącej lokomotywowni i odbudowanie, ale już w nowoczesnej formie tej wyburzonej, która stała obok, także zagospodarowanie przestrzeni wokół. - Chodziło o stworzenie miejsca społecznej integracji, bo w Rzeszowie jest dużo takich miejsc, jak parki, czy bulwary, ale nie ma takich, które nie narzucają żadnych funkcji, które mielibyśmy w nich wykonywać. Chodziło mi o stworzeni właśnie takiego obiektu, w którym ludzie czuliby się swobodnie i mogliby spędzać w nim czas - tłumaczy Martyna Kaszyk.
PATRYK OGORZAŁEK
Lokomotywownia to obiekt typowo halowy, wewnątrz jest pusta przestrzeń. - Ta przestrzeń ma ogromny potencjał i choć budynek leży w centrum miasta, w ogóle tego nie dostrzegamy. Jest mnóstwo możliwości, by go wykorzystać - zachwyca się Martyna Kaszyk. W odnowionych budynkach, jej zdaniem mogłoby powstać Centrum Sztuki Współczesnej. - Badania pokazują, że sztuka ma duży wpływ na integrację ludzi, zacieśnia więzi społeczne, zwiększa świadomość przynależności do miejsca, w którym żyją, a właśnie w Rzeszowie takich miejsc brakuje - uważa Martyna Kaszyk.
PATRYK OGORZAŁEK
- Żeby zachować charakter tego miejsca, w istniejącej lokomotywowni nie tworzę przegród, które przesłaniałyby widok na cały obiekt - wyjaśnia autorka. Proponuje zachować starą strukturę budynku, odnawiać cegły, pozostawić przeszklony dach, a w miejsca, gdzie dziś są bramy wjazdowe wstawić wielkie okna. - To dawałoby integrację wnętrza z przestrzenią na zewnątrz - wyjaśnia autorka. Nieistniejąca część zostałaby wybudowana z wykorzystaniem nowoczesnych materiałów, jako otwarty, lekki pawilon.
PATRYK OGORZAŁEK
Projekt mgr inż. arch. Magdaleny Wazio to rewitalizacja wnętrza urbanistycznego przy ul. Okrzei, Kopernika nr 11 i 9 i pl. Ofiar Getta w Rzeszowie. To okolica w centrum miasta, ale nie ciesząca się najlepszą opinią, zamknięte podwórko starych kamienic, które z zewnątrz, od głównych ulic wyglądają bardzo dobrze, ale są zaniedbane od strony dziedzińca.
PATRYK OGORZAŁEK
- Takie rewitalizacje to bardzo ważny i potrzebny projekt. Śródmieścia miast często bywają zaniedbane, nie tylko w Rzeszowie. Ludzie chętniej wyprowadzają się na obrzeża, a centra się wyludniają. Przy pomocy rewitalizacji można podnieść standardy mieszkaniowe - wyjaśnia Magdalena Wazio.
PATRYK OGORZAŁEK
To miejsce, które ma duży potencjał ze względu na powierzchnię. - Dziś większość terenu zajmuje wybetonowany parking, zakrzaczone trawniki, poodgradzane fragmenty działek, a mogłaby tu powstać przestrzeń integrująca mieszkańców kamienic - uważa autorka. Zaproponowała wkomponowanie w tę przestrzeń trzech nowych budynków, o lekkiej, drewnianej konstrukcji, dla różnych grup wiekowych: dzieci, młodzieży i osób starszych. - Pełniłyby funkcję rekreacyjną, warsztatową, wystawienniczą, ale także mogłoby tam powstać np. przedszkole, mediateka dla młodzieży. Główny budynek jest jednokondygnacyjny, kolejny: dwu- i jednokondygnacyjny z tarasem i ogrodem zimowym na dachu, a najmniejszy - czterokondygnacyjny, dostosowany do wysokości sąsiedniego budynku - wyjaśnia Magdalena Wazio.
PATRYK OGORZAŁEK
Sercem tego miejsca miałby być wspólny plac dla mieszkańców. Urządzenia do zabaw dla dzieci są rozrzucone po całym placu, by ożywić przestrzeń.
Powstałby tu podziemny tunel do zabaw dla dzieci, hamaki, ażurowe namioty do zabaw dla dzieci, czy ścianka wspinaczkowa na jednej ze szczytowych ścian.
PATRYK OGORZAŁEK
Ogrody wertykalne to także sposób na wykorzystanie ścian szczytowych, które dziś straszą. - To znane rozwiązanie, bardzo często stosowana w wielu krajach. Zielone ściany są bardzo dobrze odbierane przez mieszkańców, niezależnie od ich wyczucia estetyki, bo zieleni brakuje w tkance miejskiej - wyjaśnia Magdalena Wazio.
To projekt mgr inż. arch. Katarzyny Pietruszki. - Uważam, że targowisko, które jest w tym miejscu, bardzo negatywnie wpływa na wizerunek miasta i proponuję tu budynki mieszkalne, uzupełnione na parterach usługami, które są teraz na targowisku. Nie zabieram więc niczego, uzupełniam i zmieniam formę na bardziej estetyczną - podkreśla autorka.
PATRYK OGORZAŁEK
Na parterach budynków powstałyby restauracje, sklepy, bawialnia dla dzieci, siłownia z salami fitness i salą do bilarda. - Usługi podzieliłam na dwa rodzaje: te sportowe, rekreacyjne i bawialnia - otwierają się na wewnętrzny dziedziniec. Pozostałe: restauracja i handel otwierają się na miasto. Goście restauracji mają widok na pl. Wolności. To znacznie atrakcyjniejsze niż obecne targowisko - mówi Katarzyna Pietruszka.
Na dziedzińcu przy bawialni powstałyby place zabaw, przy siłowni - siłownie plenerowe, przy restauracjach - letnie ogródki.
PATRYK OGORZAŁEK
Na wyższych kondygnacjach powstałyby mieszkania, a wszystko to w budynkach, które stanowią spójną całość, ale nie są jednolitą bryłą. - Dzięki temu zapewniłam większe doświetlenie przestrzeni wewnątrz - wyjaśnia autorka. - To zabudowa niewysoka, maksymalnie czterokondygnacyjna - wpisuje się więc idealnie w otoczenie - mówi Katarzyna Pietruszka. W sumie mogłoby tam powstać 94 mieszkania: od kawalerek, po mieszkania z czterema sypialniami.
Autor projektu: mgr inż. arch. Rafał Lichołai.
PATRYK OGORZAŁEK
- Chciałbym, aby w jednym budynku były siedziby firm jednoosobowych i większe przedsiębiorstwa, biura i coworking. Natomiast na parterze od ulicy Targowej mogłyby być lokale do wynajęcia, na usługi, które są tu teraz, administracja oraz od ul. Gałęzowskiego część restauracyjna - wyjaśnia autor. Budynek o prostej bryle, ale bardzo nowoczesnej elewacji - ze szkła i paneli z włókna cementowego, nawiązuje do otoczenia starych kamienic, tylko wysokością.
PATRYK OGORZAŁEK
- Moim celem było uzupełnienie zabudowy, to co dziś tam jest sprawia wrażenie chaosu, zaproponowałem tak czytelny i wyrazisty budynek, by stworzył tę przestrzeń na nowo. Taka reprezentacyjna działka, w centrum miasta powinna być wykorzystana lepiej, niż teraz - wyjaśnia autor.
Połączyć Bieszczady z lotnictwem postanowiła mgr inż. arch. Jolanta Czapiga, która opracowała projekt Centrum Promocji Podkarpacia. Budynek miałby stanąć przy ul. Moniuszki w Rzeszowie, w miejscu dzisiejszego pl. Balcerowicza. Dwa najbardziej rozpoznawalne atuty regionu: Bieszczady i lotnictwo autorka zaznaczyła symbolicznie w elewacji: zielonymi, żywymi ścianami i metalowymi panelami.
PATRYK OGORZAŁEK
- Byłoby to miejsce promocji regionu poprzez lokalne produkty, promowanie atrakcji turystycznych i osiągnięć technologicznych. W budynku byłaby część wystawiennicza od strony północno-zachodnej, konferencyjna, informacyjno-turystyczna z księgarnią oraz restauracja na dwóch poziomach. W części handlowej, na dwóch poziomach lokalni producenci mogliby sprzedawać swoje produkty. Na dwóch poziomach mieściłaby się także mediateka. Nad trzecią kondygnacją byłby taras widokowy.
PATRYK OGORZAŁEK
Ideą projektu było pozostawienie istniejącego przejścia od strony południowo-zachodniej, aż do północno-wschodniej strony placu. Budynek byłby ekologiczny, dzięki zielonym stropodachom, ścianom i fotowoltaicznym szybom.
PATRYK OGORZAŁEK
Pod budynkiem powstałby dwupoziomowy parking na 171 miejsc.
Mgr inż. arch. Aleksanda Blok to autorka kolejnego projektu, tym razem urbanistycznego. Zaprezentowała, jak rozwijać tereny rekreacyjne nad zalewem. - Mój projekt to analizy, wnioski i koncepcja rozwoju dla terenów nad zalewem - wyjaśnia autorka.
PATRYK OGORZAŁEK
- Rzeszów ma rozległe tereny zielone. Część południowa jest często pomijana ze względu na treny chronione, rezerwat. Dzikość przyrody powinna być tam utrzymana, ale to nie oznacza, że powinniśmy pomijać rozwój tych terenów, bo razem z rewitalizacją mogą rozwijać się usługi i nowe funkcje - uważa Aleksandra Blok.
Podzieliła teren nad zalewem na strefy: ruchu, wypoczynku, przystani, edukacji ekologicznej i aktywności. - Aktywność to kultura w przestrzeni, czyli wystawy miejskie, street art. Strefa ekologiczna to ogrody miejskie, ścieżki edukacyjne, ścieżki zdrowia. Zaproponowałam trzy przystanie: na wysokości Mariny, drugi na wysokości nowego osiedla, trzeci koło Lisiej Góry. Strefa wypoczynku: mała architektura, pola namiotowe i domki letniskowe - wyjaśnia. Zaplanowała gdzie nad zalewem mogą powstawać pomosty, kładki, ścieżki rowerowe. Te ostatnie, tam gdzie nie ma miejsca na tradycyjne ścieżki rowerowe, mogłyby być budowane na pływających pomostach. Na wysokości Mariny zaproponowała pawilon wtopiony w skarpę.
Aby usprawnić komunikację na wysokości żwirowni autorka zaproponowała prom lub kładkę pieszorowerową.
PATRYK OGORZAŁEK
Sylwia Chmiel zaproponowała rewitalizację terenów przy dawnej Cukrowni Klemensów w Szczebrzeszynie. Martyna Czeluśniak ożywiła dziedziniec zamku w Przemyślu.
Izabela Kulczycka-Krupa zaproponowała ośrodek rekreacyjny nad jeziorem.
PATRYK OGORZAŁEK
Sylwia Nowak przygotowała projekt adaptacji gazometrów warszawskiej gazowni na Woli.
PATRYK OGORZAŁEK
PATRYK OGORZAŁEK
Paulina Obara zaprojektowała winiarnię w Jaśliskach.
PATRYK OGORZAŁEK
PATRYK OGORZAŁEK
PATRYK OGORZAŁEK
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze