Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Rzeszów

    Pamir 2018. Zobaczcie poligon, gdzie Rosjanie zdetonowali pierwszą bombę atomową [ZDJĘCIA Z WYPRAWY]

    Wiadomości z Rzeszowa
    Katarzyna Kazanecka
    Pamir 2018 to wyprawa, w którą zorganizował Wojciech Kubala, nauczyciel historii z Rzeszowa. Razem ze swoimi znajomymi chce pokonać 20-letnim oplem trasę liczącą 17 tys. km. Przejadą m.in. przez Rosję, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan. Ostatnio udało im się zwiedzić rosyjski poligon atomowy, gdzie zdetonowano pierwszą bombę atomową. Ich podroż można śledzić na stronie: facebook.com/wyprawapamir2018
    Pamir 2018 to wyprawa, w którą wyruszył Wojciech Kubala, nauczyciel historii z Rzeszowa. Razem ze swoimi znajomymi chce pokonać 20-letnim oplem trasę liczącą 17 tys. km. Przejadą m.in. przez Rosję, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan. Ich podroż można śledzić na stronie: facebook.com/wyprawapamir2018
    Fot. Pamir 2018
    1 z 21

    Pamir 2018 to wyprawa, w którą wyruszył Wojciech Kubala, nauczyciel historii z Rzeszowa. Razem ze swoimi znajomymi chce pokonać 20-letnim oplem trasę liczącą 17 tys. km. Przejadą m.in. przez Rosję, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Uzbekistan. Ich podroż można śledzić na stronie: facebook.com/wyprawapamir2018
    30 czerwca zwiedzaliśmy Połtawę-miejsce wielkiej batalii z 1709 roku
    Fot. Pamir 2018
    2 z 21

    30 czerwca zwiedzaliśmy Połtawę-miejsce wielkiej batalii z 1709 roku
    Tambowo w Rosji
    Fot. Pamir 2018
    3 z 21

    Tambowo w Rosji
    Kazachstan nocą
    Fot. Pamir 2018
    4 z 21

    Kazachstan nocą
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    5 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    6 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    7 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    8 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    9 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Fot. Pamir 2018
    10 z 21

    W środę - 4 lipca ruszyliśmy z Astany w kierunku południowo - wschodnim. Po 6 godzinach jazdy wśród stepów dotarliśmy do Kurczatowa, niewielkiego miasteczka usytuowanego 150 km. od Semipałatyńska. W czasach świetności Kurczatow był tzw. miastem zamkniętym, w którym mieszkali jedynie naukowcy pracujący nad rozwojem broni atomowej, ich rodziny i wojskowi. Było jednym z najtajniejszych i najściślej strzeżonych miejsc w ZSRR. Dziś jest na wpół opuszczonym i zrujnowanym blokowiskiem pośród bezkresnego, kazachskiego stepu. Po rozpadzie ZSRR badania wstrzymano, zaprzestano również prób atomowych, a większość mieszkańców Kurczatowa opuściła miasteczko uciekając przed bezrobociem, nędzą, a przede wszystkim chorobami, które zaczęły trapić całą lokalną społeczność. Zwiedziliśmy zrujnowaną część zabudowy, a także tą nadal zasiedloną.
    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Fot. Pamir 2018
    11 z 21

    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Fot. Pamir 2018
    12 z 21

    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Fot. Pamir 2018
    13 z 21

    Dawno, dawno temu... W nie tak odległej galaktyce... Trzech polskich ułanów pełnych lekkomyślnej fantazji wpadło na pomysł, żeby nie posiadając stosownych zezwoleń pojechać sobie 80 km i zobaczyć poligon atomowy, gdzie Rosjanie zdetonowali swoją pierwszą bombę atomową, a później kolejne. 12 km do przodu i bez specjalnego kombinezonu lepiej się nie pokazywać
    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Fot. Pamir 2018
    14 z 21

    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Fot. Pamir 2018
    15 z 21

    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Fot. Pamir 2018
    16 z 21

    Czwartek - 5 lipca rozpoczęliśmy jazdę w stronę Ałmaty drogą M38 - piękną widokowo, aczkolwiek jedną z najgorszych w Kazachstanie jeżeli chodzi o stan nawierzchni.
    Codziennie pokonujemy około 1000 km. Należy się nam chwila frywolności... Tymczasem Pamir coraz bliżej
    Fot. Pamir 2018
    17 z 21

    Codziennie pokonujemy około 1000 km. Należy się nam chwila frywolności... Tymczasem Pamir coraz bliżej
    Codziennie pokonujemy około 1000 km. Należy się nam chwila frywolności... Tymczasem Pamir coraz bliżej
    Fot. Pamir 2018
    18 z 21

    Codziennie pokonujemy około 1000 km. Należy się nam chwila frywolności... Tymczasem Pamir coraz bliżej
    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Fot. Pamir 2018
    19 z 21

    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Fot. Pamir 2018
    20 z 21

    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Fot. Pamir 2018
    21 z 21

    Po 8 dniach forsownej jazdy dotarliśmy do Biszkeku, stolicy Kirgizji. To już 4 godziny do przodu w stosunku do Polski. Zafundowaliśmy sobie mały luksus.
    Czytaj teraz
    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego

      Tematy ważne dla Rzeszowa

      Tematy
      Miejsca
      Ludzie

      Warto przeczytać

      Magazyn Kuchnia
      Magazyny
      Licytacje, przetargi
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.